جابر بن عبداللَّه انصارى از صحابه رسول خدا و ياران با وفاى اهل بيت(عليهم السلام) است. پدرش عبداللَّه بن عمرو بن حرام انصارى از پيشگامان دعوت پيامبر براى هجرت به مدينه بود و در جنگ احد به شهادت رسيد.(4) جابر خود نيز در بيعت عقبه ثانيه - در حالى كه كودك بود - در كنار پدرش شركت داشت. وى از ياران برجسته رسول خدا(صلى الله عليه و آله) بود و در هيجده غزوه همراه پيامبر حضور داشت و در جنگ صفين نيز در ركاب على(عليه السلام) بود. او در اواخر عمر نابينا گرديد و در سال 74 يا 77 هجرى در سنّ 94 سالگى وفات يافت.(5)عطيّه عوفى، یکی از شیعیان اهل بیت(علیهم السلام) در سال 61 هـ ق و یک از ملازمان جابر بن
عبدالله روایت می کند که همراه با جابر بن عبداللَّه انصارى براى زيارت قبر امام حسين(عليه السلام) حركت كرديم. وقتى به كربلا رسيديم، جابر وارد رودخانه فرات شد و غسل (زيارت) كرد. آنگاه لنگى بر كمر بست و حوله اى بر دوش انداخت(همانند لباس محرم) و سپس خود را خوشبو نمود و به سمت قبر امام حسين(ع) حركت كرد. به هنگام حركت همواره ذكر مى گفت تا آنكه به قبر نزديك شديم. در آن هنگام به من گفت: دستم را روى قبر بگذار. هنگامى كه دستش را روى قبر گذاشتم، جابر بي هوش بر روى قبر افتاد. من آب به صورت جابر پاشيدم تا به هوش آمد. آنگاه سه بار صدا زد: «یا حسين»(6) و ادامه داد: «حَبيبٌ لايُجيبُ حَبيبَهُ»؛ (آيا دوست، پاسخ دوستش را نمى دهد؟!» سپس با خودش گفت: «چگونه (حسين) پاسخت را بدهد، در حالى كه ميان خون آغشته شده و بين بدن و سرش جدايى افتاده است؟»، سپس در درود و سلامی بلندبالا به پیشگاه امام(ع) عرض کرد:«گواهى مى دهم كه تو فرزند بهترين پيامبران و فرزند سرور مؤمنان و فرزند هم پيمان تقوا و از سلاله هدايتى. تو پنجمين فرد از اص جابر بن عبدالله...
ادامه مطلبما را در سایت جابر بن عبدالله دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : arbaeenhosseini بازدید : 27 تاريخ : شنبه 5 اسفند 1402 ساعت: 16:02